Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Κοίτα να δεις.
















Σε βρήκα. Μετά από τόσα χρόνια κατάφερα και σε βρήκα. Έμαθα όμως πως έχεις οικογένεια τώρα και δίστασα να σε ενοχλήσω. Σκέφτηκα πως αν ήθελες να κρατήσουμε επαφή, θα έψαχνες και εσύ να με βρείς. Πόσο πολύ εύχομαι να είσαι καλά παλιέ μου φίλε! Άραγε παίζεις ακόμα κιθάρα? Ίσως και να έφτιαξες εκείνο το τραγούδι, με τους στίχους μου. Τι κρίμα, που δεν θα το ακούσω ποτέ! Είμαι σίγουρη πως θα γινόταν μεγάλη επιτυχία...

1 σχόλιο:

  1. Δεν βοηθά να κοιττάμε πίσω. Συχνά η νοσταλγία, έστω και οδυνηρών καταστάσεων, μας πάει πίσω και δεν μας αφήνει να κινηθούμε εμπρός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή