Kουβεντούλα....

Σήμερα είπα θα κάτσω ντε και καλά και θα γράψω, και μάλιστα πολύ πράμα, γιατί πολύ το έχω παραμελήσει το blog μου. Δεν μπορώ όμως να σας αναγκάσω να διαβάζετε τις μαλακίες τις δικές μου, μόνο και μόνο επειδή θέλω να γεμίζω σελίδες... Σωστό?
Για να είμαι ειλικρινής, καμιά φορά λέω...άραγε τους αρέσουν όσα διαβάζουν? Γελάνε καθόλου? Λένε, αυτή είναι καμμένη? Βλέπεις τώρα πως καμιά δουλειά δεν γίνεται σωστά όταν γίνεται με το ζόρι? Δεν είχα θέμα, απλά άρχισα να φλυαρώ και δες! Σπαταλάω τον χρόνο σου. Δεν σε πειράζει όμως και το ξέρω, γιατί το οτι είσαι εδώ σημαίνει πως δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις και χαζεύεις στο internet... Δεν μπορεί, όλο και κάπου θα καταλήξω, αν και πέρα από το θέμα που έθιξα στο προηγούμενο post δεν με απασχολεί κάτι άλλο αυτό τον καιρό... Νομίζω πως χρειάζομαι επειγόντως μια ανανέωση, συμφωνείς? Θα μπορούσα να βάψω τα μαλλιά μου ξανθά, να κάνω τρύπα στη γλώσσα, ή ακόμα και να ξεκινήσω γυμναστήριο και να μυηθώ ξαφνικά στην υγειηνή ζωή... Να κάνω κάτι που να είναι έξω από τα νερά μου βρε αδερφέ! Να συμμαζέψω το νευρόσπαστο εαυτό μου και να παραμείνω ακίνητη για παραπάνω απο 15 δευτερόλεπτα σε στάση yoga, δοκιμάζοντας να αδειάσω το ταλαίπωρο αυτό μυαλό, αναζητόντας τη νιρβάνα. Να ποντάρω τις αιματηρές μου οικονομίες ρισκάροντας να περάσουν οι εκπτώσεις και γω να κλαίω με λυγμούς έξω από τη βιτρίνα του bershka, αναγκάζοντας το αγανακτησμένο προσωπικό να με απομακρύνει βίαια, στην προσπάθεια μου να μάθω pocker. Na κάνω solarioum. (έχω κλειστοφοβία) Να κάνω ορειβασία. (έχω υψοφοβία) Αρχίζεις να πιστεύεις και συ οτι έχω δίκιο... Το βλέπω στα μάτια σου.
Πρέπει να βρώ κάτι, που να με ενθουσιάσει και να ασχοληθώ μαζί του με τρέλα! Να διοχετεύσω εκεί όλη μου την ενέργεια! Σκέφτηκα να γραφτώ σε γυμναστήριο (αλήθεια!) αλλά άλλαξα γνώμη αμέσως. Εντάξει, να ανανεωθούμε είπαμε, όχι να παρανοήσουμε totally! Σκέφτηκα να πάω σε ωδείο, αλλά θα είναι τσάμπα έξοδα γιατί ήδη τό' χω.. Ναιιί! Όταν είμαι νευριασμένη είμαι "βαράτε βιολιτζήδες" , όταν μπερδεύομαι, κάνω με τους άλλους "συνενόηση κλαρίνο" και πάει λέγοντας... Τό' χω λέμε. Γι'αυτό μια καλή ιδέα θα ήταν να ανανεωθώ εσωτερικά. Όπως τ'ακούς. Να κοιτάξω προσεκτικά τι υπάρχει εκεί και να πετάξω οτιδήποτε άχρηστο και περιττό. Νιώθω ένα βάρος, λες και έχω γίνει αποθήκη ένα πράμα! Συναισθήματα που πάγωσαν, αναμνήσεις που μόνο στεναχώρια προκαλούν, άνθρωποι που πρέπει να φύγουν από τη ζωή μου, και γώ συνεχίζω να τους κρατάω επίμονα εκεί, λές και θα ξεγίνουν όσα έγιναν και θα σβηστούν όσα ειπώθηκαν... Φαντάσου ένα τεράστιο μαύρο πίνακα γεμάτο αράδες, και δες με να κρατάω ένα σφουγγάρι και να εξαφανίζω ότι με χαλάει. Ότι μου τη σπάει. Και στη θέση του να ζωγραφίζω λουλουδάκια και πεταλούδες. Σου φαίνεται αστείο? Κι όμως, μόλις που άρχισα να μιλαω σοβαρά...